Η Ιστορία δεν κόβεται στα μέτρα σας, Ρουφιάνοι...

Οδηγίες προς ιστορικούς

Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΠΑ

Τελικώς η κυβέρνηση του «μεσαίου χώρου» αποφάσισε να αποσύρει το βιβλίο Ιστορίας. Θα μπορούσε βεβαίως να διοργανώσει δημόσιες τελετές, παρουσία του μητροπολίτη Ανθιμου, του νομάρχη Ψωμιάδη, του αρχηγού Καρατζαφέρη και των λοιπών θεματοφυλάκων της ελληνικότητας, στις πλατείες Συντάγματος και Αριστοτέλους, για να το πολτοποιήσει ή γιατί όχι και να το κάψει, προκειμένου να εξαφανιστούν οι μολυσματικοί ιοί που το είχαν προσβάλει και απειλούσαν να βλάψουν ανεπανόρθωτα τις τρυφερές ψυχές των παιδιών.

Ομως επειδή προτίθεται να προκηρύξει διαγωνισμό για τη συγγραφή νέου -αυτή τη φορά εθνωφελούς- εγχειριδίου, καλό θα ήταν να συντάξει έναν οδηγό πλεύσης ώστε να γνωρίζουν οι υποψήφιοι γραφιάδες τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται. Θα δώσουμε ορισμένα παραδείγματα «σωστής» εθνικής προσέγγισης:

* Από την επόμενη μέρα της αλώσεως της Πόλης οι Τούρκοι άρχισαν να σφάζουν ανηλεώς τους χριστιανούς και να τους προσηλυτίζουν στο Κοράνι. Αυτοί για να κρατήσουν τα ιερά και τα όσια της φυλής έστησαν σε κάθε γωνιά της υπόδουλης πατρίδας «κρυφά σχολειά».

* Μπροστάρης στον αγώνα για την απελευθέρωση του γένους ήταν από την πρώτη στιγμή η Εκκλησία και ειδικότερα οι αξιωματούχοι της. Δεν υπήρξε εξέγερση στα 400 χρόνια σκλαβιάς που να μην έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο κάποιος υψηλόβαθμος ρασοφόρος. Μάλιστα ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ήταν αυτός που σήκωσε το λάβαρο της Επανάστασης στις 25 Μαρτίου του 1821. Οσα λέγονται -και από τον ίδιο στα απομνημονεύματά του- ότι τάχα εκείνη τη μέρα παρεπιδημούσε είναι κατασκευές των αντιπάλων του ελληνισμού.

* Οι εμφύλιοι σπαραγμοί την περίοδο της Επανάστασης καλό είναι να μην τονίζονται, αλλά και όταν αναφέρονται να αποδίδονται στην οργή του Θεού (το έκανε για να μας συνετίσει επειδή είχαμε ξεστρατίσει) ή ακόμη καλύτερα στους ξένους, οι οποίοι από τότε έδειχναν τις προθέσεις τους. Μας ζήλευαν, επειδή όταν εμείς δημιουργούσαμε πολιτισμό αυτοί ζούσαν στα δέντρα.

* Για τη Μικρασιατική Καταστροφή η ευθύνη ανήκει σ' όλους τους άλλους. Να προβάλλονται δεόντως η βαρβαρότητα των Τούρκων και ο ύπουλος ρόλος των ξένων δυνάμεων που μας έσυραν σε περιπέτειες και την κρίσιμη στιγμή μας εγκατέλειψαν χτυπώντας μας πισώπλατα. Ερωτήματα του τύπου «τι δουλειά είχε ο ελληνικός στρατός στην Αγκυρα;» ή «μήπως έγιναν καταστροφές, λεηλασίες, δολοφονίες, μαζικοί εκτοπισμοί, στις φάσεις της προέλασης και της άτακτης υποχώρησής μας;» είναι ιδιαζόντως εχθρικά και προέρχονται κυρίως από ιστορικούς μειωμένης εθνικοφροσύνης, μ' άλλα λόγια «χαλασμένους».

* Η Μακεδονία είναι μία και ελληνική. Να καταγγέλλονται οι γυφτοσκοπιανοί που επιδιώκουν να σφετεριστούν τ' όνομα, όπως επίσης και οι Δυτικοί που αρνούνται να μας καταλάβουν.

* Η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή δεν είχε καμία ανάμειξη στη δολοφονία Λαμπράκη, ούτε άμεση ούτε έμμεση. Εντάξει, δεν μπορείτε να υποστηρίξετε ότι ήταν «ένα τροχαίο», ωστόσο τα περί παρακράτους είναι τελείως ανυπόστατα. Αριστερές, αρρωστημένες φαντασιώσεις. Ο Γκοτζαμάνης και ο Εμμανουηλίδης ήταν απλώς άτομα του υποκόσμου που έδρασαν αυτοβούλως.

* Η δικτατορία του 1967 ήταν έργο ορισμένων επίορκων αξιωματικών. Οι Αμερικανοί ούτε ήξεραν τους συνωμότες ούτε στήριξαν το καθεστώς τους ούτε φυσικά ενεπλάκησαν στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου στην Κύπρο, ενώ αυτά που κυκλοφορούν περί συνεργασίας της ηγεσίας της Εκκλησίας με τη χούντα είναι εξόφθαλμα ψεύδη.

* Συμπληρωματικά: το βιβλίο πρέπει να υπηρετεί δύο βασικές ιδέες: Οι Ελληνες είμαστε ένας περιούσιος λαός (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και την έννοια του «ανάδελφου έθνους») και καταφέραμε να σταθούμε όρθιοι γιατί είχαμε για πυξίδα τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη. Επίσης, είμαστε περικυκλωμένοι από μοχθηρούς εχθρούς (τρυφηλή Δύση, βάρβαρη Ανατολή, καθυστερημένα Βαλκάνια) και για να ανταποκριθούμε στην αποστολή μας -εντολοδότες η Ιστορία ή ο Θεός ή και οι δύο μαζί- οφείλουμε ν' αντισταθούμε.

Κάπως έτσι πρέπει να είναι ένα βιβλίο Ιστορίας για να ικανοποιεί την κυβέρνηση συνεργασίας Ν.Δ.-ΛΑ.ΟΣ., την Ιερά Σύνοδο και την πολύχρωμη ανέστια πατριδεμπορία.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 30/09/2007

Σε αυτό εδω το μπλόγκ, υμνούμε τον Τάσο Παππά, που τόσο ευστοχα, και με περίσσιο ταλέντο σαρκάζει την ελληνική πραγματικότητα και παραθέτει την άποψή του όπου εννέα στις δέκα φορές με βρίσκει τραγικά σύμφωνη.

Έτσι, τον αφήνω να τα πεί εκείνος και εγω απλά ζητωκραυγάζω απο κάτω... Τασο Τάσο Τάσο...